Andrea, de enorm lieve vrouw bij wie ik een zolderkamer huurde, gaf me ooit een tip: vergeet nooit het verleden, maar koester het. Ze was nooit het type dat onnodig veel woorden gebruikte om een punt te maken, maar wat ze zei kwam aan. Altijd.
Andrea, je had gelijk!
Hierbij pink ik een traan weg, probeer ik de pijn een plek te geven en doe ik mijn uiterste best om het mooie te zien in een… enorm trieste gebeurtenis.
Manon, ik hield van je. Ik hou nog steeds van je.